رنگین کمان

 لئوناردو داوینچی هنگام کشیدن تابلوی شام آخر دچار مشکل بزرگی شد: می‌بایست نیکی را به شکل عیسی و بدی را به شکل یهودا، از یاران مسیح که هنگام شام تصمیم گرفت به او خیانت کند، تصویر می‌کرد. کار را نیمه‌تمام رها کرد تا مدل‌های آرمانیش را پیدا کند. روزی در یک مراسم همسرایی، تصویر کامل مسیح را در چهره یکی از آن جوانان همسرا یافت. جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره‌ اتودها و طرح‌هایی برداشت. سه سال گذشت. تابلو شام آخر تقریباً تمام شده بود؛ اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود.


کاردینال مسئول کلیسا کم کم به او فشار می‌آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند. نقاش پس از روزها جستجو، جوان شکسته و ژنده‌پوش و مستی را در جوی آبی یافت. به زحمت از دستیارانش خواست او را تا کلیسا بیاورند، چون دیگر فرصتی برای طرح برداشتن نداشت.
گدا را که درست نمی فهمید چه خبر است، به کلیسا آوردند: دستیاران سرپا نگه‌اش داشتند و در همان وضع، داوینچی از خطوط بی تقوایی، گناه وخودپرستی که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بودند، نسخه‌برداری کرد. وقتی کارش تمام شد، گدا، که دیگر مستی کمی از سرش پریده بود، چشم‌هایش را باز کرد و نقاشی پیش رویش را دید و با آمیزه‌ای از شگفتی و اندوه گفت: من این تابلو را قبلاً دیده‌ام. داوینچی با تعجب پرسید: کی؟ سه سال قبل، پیش از آنکه همه چیزم را از دست بدهم. موقعی که دریک گروه همسرایی آواز می‌خواندم، زندگی پر رویایی داشتم و هنرمندی ازمن دعوت کرد تا مدل نقاشی چهره عیسی شوم...

به دنیا آمده ای،درست مانند کتابی باز و ساده و نا نوشته.باید سرنوشت خود را رقم زنی،خود و نه کسِ دیگر،چه کسی می تواند چنین کند؟چرا؟مجبوری سرنوشت خود را بنویسی.خالق سرانجام خود باشی.با خودِ آماده و قالب یافته به دنیا نیامده ای.همچون بذر زاده شده ای و می توانی همان بذر بمانی و بمیری اما می توانی گل باشی و بشکفی،می توانی درخت باشی و ببالی.

هر کی هفت سنگو نمبینه باید بگم نصف عمرش بر فناس...حتما ببینین

آهنگ آخرشم خیییییییییلی قشنگه...ازت متشکرم از مازیار فلاحی

ادامه...

یه سری عکس از والیبالیست هامون...

لطفا همه بگن...طرفدار کدومشونین؟ لطفا بگید ممنون میشم...

خودم موسوی!!

خخخخ

حتما بگینا...

نامه ات که به دستم رسید من خواب بودم نامه ات بیدارم کرد.نامه ات ستاره ای بود که نیمه شب در خوابم چکید و ناگهان دیدم که بالشم خیس هزاران قطره نور است.دانستم که تو اینجا بوده ای و نامه را خودت آورده ای.ردپای تو روشن است.هرجا که نور هست،تو هستی،خودت گفته ای که نام تو نور است.نامه ات پر از نام بود.پر از نشان و نشانی.نامت رزاق بود و نشانت روزی و روز.گفتی که مهمانی است و گفتی هر که هنوز دلی در سینه دارد دعوت است.گفتی که سفره آسمان پهن است و منتظری تا کسی بیاید و از ظرف داغ خورشید لقمه ای برگیرد.و گفتی هر کسی بیاید و جرعه ای نور بنوشد عاشق می شود.گفتی همین است آن اکسیر،آن معجون آتشین که خاک را به بهشت می برد.و گفتی که از دل من تا آخرین کوچه کهکشان راهی نیست.اما دم غنیمت است و فرصت کوتاه و گفتی اگر دیر برسیم شاید سفره ات را برچیده باشی آن وقت شاید تا ابد گرسنه بمانیم...

مورچه ای را دیدم با این همه کوچکی اش باری را میبرد از خود بزرگتر

.

.

.

منم اصلا حال و حوصله لوس بازی و متحول شدنو نداشتم زدم کشتمش

همینم مونده از یه مورچه پند بگیرم...واااللا

***

به 30 تا از شماره های موبایلم اس ام اس زدم:

سلام خوبی؟

من گوشیمو عوض کردم شمارت پاک شده،میشه یه میس بندازی شمارتو سیو کنم؟

تا الان 27 تا میس کال دارم.ببینید با چه شتر مرغایی دوستم من!

......

بقیه شو تو ادامه بخونین!

مادر! درستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود وگلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت.

شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم.

مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد.

ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر.

تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است ، از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است.

... مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم

*انسان اگر فقیر و گرسنه باشد بهتر از آن است که پست و بی عاطفه باشد*

*مردمان روی زمین استوار،بیشتر از بند بازان روی ریسمان نا استوار   سقوط میکنند*

*وقتی زندگی صد دلیل برای گریه کردن به شما نشان میدهد،شما هزار دلیل برای خندیدن به آن نشان دهید*

*ازدواج بازار رفتن است تا پول و احتیاج و اراده نداری بازار نرو!*

*دنیا آنقدر وسیع است که برای همه مخلوقات جا هست.به جای آن که جای کسی را بگیرید،تلاش کنید جای واقعی خودتان را بیابید*

توی خونه ای که بزرگ تر ها کوچیک باشن...کوچیک تر ها هرگز بزرگ نمیشن!